अकोले- मार्च महिना म्हणजे थकबाकी वसुलीचा हंगाम. बँक, पतसंस्था, महावितरण, ग्रामपंचायत, सोसायटी अशा सगळ्याच ठिकाणचे कर्मचारी थकबाकी वसूल करण्यासाठी धडपडतायत.
अकोले तालुक्यात तर हे चित्र आणखी गडद दिसतंय. पतसंस्था आणि खासगी फायनान्स कंपन्या तर कर्जदारांना धमक्या देत पठाणी पद्धतीनं वसुली करतायत.
यामुळे कर्जदारांची चांगलीच पंचाईत झाली आहे. कर्ज घेतलं म्हणून रोजच्या तगाद्याला आणि अपमानाला सामोरं जावं लागतंय, असं त्यांचं म्हणणं आहे.
अकोले शहर, राजूर, कोतुळ, भंडारदरा, कळस, बाम्हणवाडा, समशेरपुर, रुंभोडी, खिरविरे अशा गावांमध्ये आणि ग्रामीण भागात वसुली पथकं सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत फिरतायत.
मार्च संपायच्या आत थकबाकी वसूल करायचीच, असा चंगच या पथकांनी बांधलाय. यासाठी प्रत्येक कार्यालयानं खास पथकं तयार केली आहेत. नगरपंचायत आणि ग्रामपंचायतीही घरपट्टी वसूल करण्यासाठी जोर लावतायत.
पण काही ठिकाणी लोकांकडून पैसे द्यायला फारसा प्रतिसाद मिळत नाही, असं कर्मचारी सांगतायत. दुसरीकडे, काही संस्था कर्जदारांना अपमानित करत असल्याच्या तक्रारीही समोर येतायत.
इतकंच नाही, तर पोलिसांना सोबत घेऊन धाक दाखवला जातोय आणि कर्जदारांकडून घेतलेले कोरे चेक बँकेत टाकून अनादरित करून खटले दाखल करण्याचेही प्रकार घडतायत.
कर्जदारांच्या मनात प्रश्नांचं काहूर माजलंय. वित्तीय संस्थांना कोरे चेक घेण्याचा अधिकार आहे का? सहकारी बँका, पतसंस्था आणि फायनान्स कंपन्या कर्ज देताना कर्जदारांकडून कोरे चेक गॅरंटी म्हणून घेतात, हे खरं. पण या चेकवर स्वतःच नाव, रक्कम आणि तारीख लिहून ते वटवायला टाकणं आणि अनादरित करणं, हे कायदेशीर आहे का? असा सवाल कर्जदार विचारतायत.
त्यांचा रागही वाजवी वाटतो. कारण असा तगादा आणि दबाव त्यांना मानसिक त्रास देत आहे. मार्चच्या शेवटच्या दिवसांत तर ही धावपळ आणखीच वाढली आहे.
उन्हाचा तडाखा वाढलाय, सकाळची वेळही पुरत नाहीये, तरीही अधिकारी आणि कर्मचारी वसुलीसाठी दारोदार फिरतायत. मार्च संपायला आता फक्त दोन दिवस बाकी आहेत आणि शंभर टक्के उद्दिष्ट पूर्ण होतंय की नाही, ही चिंता सगळ्याच कार्यालयांच्या प्रमुखांना लागली आहे.
कर्मचाऱ्यांवरही कामाचा ताण वाढतोय, पण कर्जदारांची अवस्था त्याहून बिकट आहे. एकीकडे आर्थिक अडचणी, दुसरीकडे तगाद्याचा त्रास, अशा कात्रीत ते सापडलेत. या सगळ्या गोंधळात प्रशासन आणि वसुली करणाऱ्या संस्थांनी कर्जदारांबद्दल थोडी संवेदनशीलता दाखवावी, अशी अपेक्षा व्यक्त होतेय.
