Farming Business Idea : भारतात गेल्या कित्येक वर्षांपासून शेतीमध्ये बदल पाहायला मिळत आहे. देशात आता शेतकऱ्यांनी पारंपारिक पिकपद्धतीला बगल दिली आहे. आता कमी मेहनतीत अधिक नफा मिळवून देणाऱ्या आणि बाजारात कायमच मागणी राहणाऱ्या पिकांची शेतकरी लागवड करत आहेत.
त्यामध्ये आवळ्याचा पिकाचा देखील समावेश होतो. आवळा हे एक असं फळपीक आहे, त्याला बाजारात मोठी मागणी असते शिवाय याच्या शेतीत शेतकऱ्यांना अधिक मेहनत घ्यावी लागत नाही. दरम्यान आज आपण या पिकाच्या शेतीमधील काही महत्त्वाच्या बाबी जाणून घेणार आहोत जेणेकरून शेतकऱ्यांना नुकसान न होता या शेतीतून फायदा होईल.
शेतीसाठी योग्य शेतीजमीन
चांगला निचरा असलेली सुपीक माती आवश्यक आहे. वनस्पती कठोर आणि अधिक सहनशील आहे, त्यामुळे सर्व प्रकारच्या जमिनीत ते सहजपणे वाढू शकते. शेतात पाणी साचू नये हे लक्षात ठेवा, पाणी साचल्याने झाडे नष्ट होण्याचा धोका वाढतो. जमिनीचे पीएच मूल्य 6-8 च्या दरम्यान असावे.
योग्य हवामान आणि तापमान
हवामानात उन्हाळा आणि हिवाळ्याच्या तापमानात फारसा फरक नसावा. सुरुवातीला रोपाला सामान्य तापमानाची गरज असते परंतु पूर्ण विकासानंतर वनस्पती ०-४५ अंशापर्यंत तापमान सहन करू शकते. उन्हाळ्याच्या उच्च तापमानात झाडे चांगली वाढतात आणि उन्हाळ्यातच त्याच्या झाडांवर फळे येऊ लागतात. हिवाळ्यात दंव पडणे हानिकारक ठरते, परंतु सामान्य थंडीत झाडे चांगली वाढतात. वनस्पतींच्या विकासाच्या वेळी सामान्य तापमान आवश्यक असते, कमीत कमी तापमान हिरवी फळे येणारे एक झाड दीर्घकाळासाठी हानिकारक असते. आवळ्याची लागवड समुद्रसपाटीपासून सुमारे १८०० मीटर उंची असलेल्या भागात केली जाते.
व्यावसायिकदृष्ट्या सुधारित वाण
आवळ्याची व्यावसायिक आणि प्रगत जातीची संपूर्ण भारतात शेती केली जाते. फ्रान्सिस, N A-4, नरेंद्र- 10, कृष्णा, चकैया, N.A. 9, बनारसी या काही खास जाती आहेत.
पाणी व्यवस्थापन
सुरुवातीला जास्त सिंचनाची गरज असते. शेतात लागवड केल्यानंतरच पहिले पाणी द्यावे. उन्हाळ्यात आठवड्यातून एकदा आणि हिवाळ्यात 15-20 दिवसांनी पाणी द्यावे. नंतर झाडाची पूर्ण वाढ झाल्यावर त्याला जास्त सिंचनाची गरज भासत नाही. त्याच्या झाडाला एका महिन्यात पाणी द्यावे. परंतु झाडावर फुले येण्यापूर्वीच सिंचन बंद केले पाहिजे. या सिंचनादरम्यान फुले पडू लागतात त्यामुळे झाडावर कमी फळे येतात.
खताची मात्रा
खताची सामान्य गरज असते. रोपाची वाढ झाल्यानंतर झाडाच्या खोडापासून २ ते २.५ फूट अंतर ठेवून १ ते २ फूट रुंद व एक ते दीड फूट खोल वर्तुळ बनवावे. सुमारे 40 किलो जुने कुजलेले शेणखत, एक किलो निंबोळी पेंड, 100 ग्रॅम युरिया, 120 ग्रॅम D.A.P. आणि 100 ग्रॅम M.O.P. एवढे खड्ड्यात टाका. त्यानंतर झाडांना पाणी द्यावे.
तण नियंत्रण
तणनियंत्रण तणनाशकाद्वारे करावे. बियाणे व रोपे लावल्यानंतर सुमारे 20 ते 25 दिवसांनी शेताची पहिली खुरपणी करावी. मग जेव्हा जेव्हा झाडांजवळ जास्त तण दिसले, तेव्हा पुन्हा तण काढा. आवळा शेतात एकूण 6-8 खुरपणी करावी लागते. याशिवाय झाडांच्या मधोमध असलेल्या रिकाम्या जमिनीवर कोणतेही पीक घेतले नसेल तर शेत नांगरून घ्यावे. जेणेकरून शेतात वाढणारे सर्व प्रकारचे तण नष्ट होईल.
झाडांची अशी काळजी घ्या
योग्य आणि शास्त्रोक्त काळजी घेतल्यास एका झाडापासून वर्षाला सुमारे 100-120 किलो फळे मिळू शकतात. निगा राखताना झाडांची छाटणी सुप्तावस्थेपूर्वी मार्च महिन्यात करावी. फळे काढणीनंतर रोगट फांद्या तोडाव्यात. छाटणी करताना झाडांवर दिसणार्‍या कोरड्या फांद्याही कापून काढाव्यात.
रोग आणि प्रतिबंध
ब्लॅक स्पॉट रोगाच्या प्रतिबंधासाठी झाडांवर योग्य प्रमाणात बोरॅक्स शिंपडा किंवा झाडांच्या मुळांना योग्य प्रमाणात बोरॅक्स द्या. कुंगी रोगाच्या प्रतिबंधासाठी इंडोफिल एम-45 ची झाडांवर फवारणी करावी. फळ बुरशी रोगाच्या प्रतिबंधासाठी एमपी-४५, सफ आणि शोर या कीटकनाशकांची झाडांवर फवारणी करावी. झाडाची साल खाणाऱ्या कीटकांच्या रोगाच्या प्रतिबंधासाठी, झाडांच्या फांद्यांच्या सांध्यामध्ये दिसणार्‍या छिद्रांमध्ये योग्य प्रमाणात डायक्लोरव्हास टाकून छिद्र मातीने बंद करा.